GECENİN ORTASI
Saat gece yarısına vuruyordu
Guguklu saatin altında ellerimi dirseklerimde birleştirmiş bekliyordum
Gözüm kapıda
Kulağım telefonda idi
Bir ses bir haber herhangi bir şey
Öylece karanlığın ortasında bekliyordum
Apansız aklıma gelişlerini kovamıyorum
Aklımın iplerini ele geçirmişti
Düşlerim etrafında dörtnala koşuyordu
Gözlerimin önünde silueti
O delip geçen bakışları
Titreyen gülümsemesi ile
Sanki bana bir şeyler diyordu
Korkuyordum
Kapılıp gitmekten
Ona alışmaktan
Onsuz yaşayamamaktan
Ağzından çıkan her sözün esiri olmaktan
Sahi böyle mi oluyordu
Karnıma bıçak gibi saklanan ağrılar
Ortadan ikiye bölünen uykular
Söylenen her sözden
Kurulan her cümleden medet ummalar
Belki de farkında olmadan kaybolmuşumdur
Kaybolmuşluğumun ortasındayım
Şimdi yapayalnız bekliyorum kurtarılmayı